- түкіс
- сын. жерг. Түмірейіп қалған, түксиген. Арбаның артында аяғын салаңдатып жіберіп, әкесін қалқалап отырған т ү к і с айдауыл баланың кеудесіне мылтықтың істігін тіреп жақындатады (Ш.Мұртазаев, Қызыл жебе, 239).
Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.